امروزه لباسهای مناسب برای کارکنان و پزشکان در کلینیکها و بیمارستانها چیست؟
این سوالیست است که نه تنها در عرصه پزشکی بلکه در بسیاری از مکانهای کاری موجب سردرگمی میشود. به روز بودن در پوشش امریست مهم. روزهایی که همه با لباس سفید و کلاههای پرستاری دیده میشدند هم اکنون به پایان رسیده است. هر چند اگر دستورالعمل ها مشخص نباشند، مشکلاتی ممکن است بوجود آیند. طراحی روپوشها بسته به تفسیر شخصی میتواند منجر به تولید روپوشها و البسه بیمارستانی غیرقابل قبول توسط تولیدیها گردد. اماکن مختلف اغلب رنگ خاصی برای کارکنان انتخاب میکنند و به راحتی قابل شناسایی هستند. به عنوان مثال، ممکن است بخش های مربوط به کودکان خواستار پوشانیدن روپوشهای مخصوص میباشند تا محیط امن تر و آرامتری را برای این دسته از بیماران فراهم نمایند.
در بخشهای خاص، پوشیدن روپوش آزمایشگاه روی لباسهای خیابانی افراد ایجاد محافظت کرده و امری حرفه ای به نظر میرسد. ضدعفونی سازیها در بسیاری از مناطق ضروری هستند و نگرانی از آلودگی لباسها را کاهش میدهد. روپوشهای پزشکی با لوگوهای بیمارستانی و گروهی انتخاب خوب دیگر است. یکی از مهمترین دلایل برای پوشیدن لباس یکدست، این است که به مردم اطلاع دهید که چه کسی هستید، دارای چه حرفه ای میباشید، و به نوعی شما یک غریبه نیستید که در وسط شب از خیابان به اتاق بیمار آمده اید. به طور خلاصه، شما باید مانند آنچه که انجام میدهید و کسی که هستید به نظر بیایید. اگر کسی از شما سوالی در مورد اینکه شما چکاره هستید و آیا کاری انجام می دهید بپرسد، ممکن است وقت ارزیابی کردن آنچه میپوشید باشد.
این ها برخی از نکات اساسی برای پوشش در عرصه های پزشکی امروز میباشند:
- انتخابهای دقیق برای لباسها تعیین کرده و آنها را اعمال کنید.
- تمیز و مرتب باشید.
- روپوشهای و البسه بیمارستانی مناسب برای هر کسی، صرف نظر از سایز آنها، یک مزیت هستند.
- روپوشهای پزشکی و البسه بیمارستانی باید به خوبی تمیز شده، نگهداری و اتو زده شوند.
- کارت های شناسایی باید همیشه قابل مشاهده باشد (فقط نام های کوچک، ممکن است به دلایل امنیتی ضروری باشد) و باید در شانه راست استفاده شود تا آنها به راحتی دیده شوند. معرفی کلامی را با بیان نام و شغل (مقام) خود اضافه کنید. میتوانید بدین منظور از درج این موارد بر روی روپوش خود استفاده نمایید.
افرادی که در اماکن بهداشتی و درمانی در موقعیت های اداری هستند که نیازی به لباس ندارند، باید مراقبت باشند تا حرفه ای و مرتب به نظر آیند. اهمیت این قضیه برای این افراد به اندازه ی همان افرادیست که یونیفرم میپوشند. در نهایت استفاده از روپوشهای یک دست در محیطهای درمانی و بیمارستانی به مردان و زنان فضایی مقتدرانه و حرفهای میبخشد.
لباس کار پزشکی و ویژگی های آن چیست
لباس کار پزشکی همانطور که از نام آن پیداست، ویژه محیط هایی است که پزشکان و پرستاران از آن استفاده کنند. لباس های کار برای این حوزه انواع مختلفی دارد که عبارتند از: لباس پرستاری، لباس کادر بیمارستانی (لباس های انترن – سوپر وایزر – جراحی – یکبار مصرف و…).
لباس های جراحی معمولاً به صورت یکبار مصرف هستند و پس از هربار جراحی می بایست دور انداخته شوند. این لباس های یکبار مصرف عموماً با پارچه های “اسپانباند” دوخته می شوند. پارچه های اسپانباند ۳ لایه و ۵ لایه دارد که از ۱۵ گرم شروع شده و به ۳۰ – ۵۰ – ۸۰ – ۹۰ و ۱۰۰ گرم نیز می رسد. پارچه های ۱۵ گرمی معمولاً برای ماسک استفاده می شود و ۳ لایه دارد. پارچه های ۳۰ گرمی معمولاً برای لباس های جراحی قابل استفاده است، توجه داشته باشید که برخی از لباس های جراحی می بایست لمینت داشته باشند. لمینت لایه یا جداره یا آستر مخصوصی است که به زیر پارچه تزریق شده و باعث می شود که هیچ میکروبی از بدن پزشک به بیمار و بالعکس منتقل نشود. از پارچه هایی که لمینت می شود در موارد حساس پزشکی استفاده می کنند. از لمینت ها که ضد آب و ضد هوا هستند، امروزه برای لباس های حساس پزشکی و پرستاری برای مقابله و درمان بیماران کرونا نیز استفاده می شود. دلیل استفاده از این نوع پارچه برای مقابله با کرونا این است که به خوبی از نفوذ هرگونه آلودگی از بیماران به بدن پزشکان و پرستاران و برعکس به خوبی جلوگیری می کند. لباس کار پزشکی و پرستاری که در قسمت کرونا قابل استفاده می باشد ۵ لایه لمینت شده هستند.
لباس پرستاری از دیگر مواردی است که در این زمینه طراحی و تولید می شود که به صورت یک روپوش دوخته می شود. روپوش و لباس پرستاری معمولاً تا زانو می باشد و دارای یک جیب در بالای لباس و دو جیب در پایین از رو است. روپوش شلوار پرستاری باید در بدن راحت باشد و فرد استفاده کننده بتواند به خوبی در آن حرکت کند، بنابراین چون روپوش تا زانو آمده و ممکن است حرکت فرد را مختل کند، یک چاک پشت روپوش ایجاد می کنند تا در رفت و آمد و حرکت فرد سهولت ایجاد شود، این چاک هم در لباس پرستاری آقایان و هم در لباس های بانوان وجود دارد. لباس های پرستاری در چند جنس دوخته می شوند، تترون، ترگال و ترگال کجراه از جنس هایی است که برای این لباس استفاده می شود. این لباس ها یا روپوش و شلوار هستند و یا روپوش خالی و در اندازه های مختلف دوخته می شوند.
لباس کار وایزر و سوپر وایزر در پرستاری معمولاً از جنس ترگال یا تترون دوخته می شود. دلیل عدم استفاده از پارچه کجراه این است که پارچه های کجراه به دلیل سنگینی و گرمای بیشتر در محیط های سرپوشیده استفاده نمی شوند.
لباس کار خدماتی بیمارستان انواع گسترده ای دارد که می تواند ترگال و یا ترگال کجراه باشد. به عبارت دیگر می تواند ترگال ۲۸۰ – ۳۰۰ و یا ۳۳۰ گرمی باشند.
فرم اداری بیمارستانی به این صورت است که خانم ها می توانند مانتو اداری به تن کنند که انواع بسیار مختلفی را شامل می شود و می توان جنس های مرغوب و با کیفیت بسیار زیاد و یا جنس های معمولی را سفارش داده و استفاده کنند. جنس های معمولی کجراه و یا ترگال به شمار می روند و همچنین جنس های عالی و با کیفیت کرپ یا پوپرین هستند. کرپ چندین مدل مختلف دارد که بسته به کیفیت و نوع آن قیمت آنها متفاوت است، چند مدل کرپ عبارتند از: کرپ ژاپن، کرپ مالزی، کرپ تایوان و …
- ۰ ۰
- ۰ نظر